cumque reverterentur pervenerunt ad Charram quae est in
medio itinere contra Nineven undecimo die
dixit angelus Tobias frater scis quemadmodum reliquisti
patrem tuum
si placet itaque tibi praecedamus et lento gradu
insequentur iter nostrum familiae simul cum coniuge tua et cum
animalibus
cumque hoc placuisset ut irent dixit Rafahel ad Tobiam
tolle tecum ex felle piscis erit enim necessarium tulit itaque
Tobias ex felle illo et abierunt
Anna vero sedebat secus viam in supercilio montis unde
respicere poterat de longinquo
et dum ex eodem loco specularetur adventum eius vidit a
longe et ilico agnovit venientem filium suum et currens
nuntiavit viro suo dicens ecce venit filius tuus
dixitque Rafahel ad Tobiam adubi introieris domum tuam
statim adora Dominum Deum tuum et gratias agens ei accede ad
patrem tuum et osculare eum
statimque lini super oculos eius ex felle isto piscis quod
portas tecum scias enim quoniam mox aperientur oculi eius et
videbit pater tuus lumen caeli et in aspectu tuo gaudebit
tunc praecucurrit canis qui simul fuerat in via et quasi
nuntius adveniens blandimento suae caudae gaudebat
unde contigit ut exsurgens caecus pater coepit offendens
pedibus currere et data manu puero occurrit in obviam filio suo
et suscipiens osculatus est eum cum uxore sua et coeperunt
flere prae gaudio
cumque adorassent Dominum et gratias egissent consederunt
tunc sumens Tobias de felle piscis linivit oculos patri
suo
et sustinens quasi dimidiam fere horam coepit albugo ex
oculis eius quasi membrana ovi egredi
quem adprehendens Tobias traxit ab oculis eius statimque
visum recepit
et glorificabant Deum ipse videlicet et uxor eius et omnes
qui sciebant eum
dicebatque Tobias benedico te Domine Deus Israhel quoniam
tu castigasti me et tu sanasti me et ecce video Tobiam filium
meum
ingressa est etiam post septem dies Sarra uxor filii eius
et omnes familiae et pecora sana et cameli et pecunia multa
uxoris sed et alia pecunia quam receperat a Gabelo
et narravit parentibus suis omnia beneficia Dei quae
fecisset circa eum per hominem qui eum duxerat
veneruntque Achior et Nabath consobrini Tobiae gaudentes
ad Tobin congratulantes ei de omnibus bonis quae circa illum
ostenderat Deus
et per septem dies epulantes omnes gaudio magno gavisi
sunt
